ประวัติ พระครูภาวนาภิรัต หรือที่รู้จักกันในนามว่า หลวงปู่ทิม อิสริโก ท่านเกิดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2422 ตรงกับรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5 แห่งราชวงศ์จักรี) ที่บ้านหัวทุ่งตาบุตร ตำบลละหาร อำเภอบ้านค่าย จังหวัดระยอง ท่านเป็นหลานของหลวงปู่สังข์เฒ่า วัดเก๋งจีน ท่านได้อุปสมบทเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2449 มีพระครูขาว วัดทับมา เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์สิงห์ เป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระอาจารย์เกตุ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ ณ พัทธสีมาวัดละหารไร่ ได้รับฉายาว่า อิสริโก เมื่อบวชแล้วก็ได้ศึกษาวิทยาคมจากตำราของ หลวงปู่สังข์เฒ่า ศึกษาเพิ่มเติมทั้งจากฆราวาสและบรรพชิต ท่านได้ออกธุดงค์ไปหลายจังหวัด ต่อมาท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส วัดละหารไร่ และได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระครูภาวนาภิรัตเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2507

หลวงปู่ทิม อิสริโก หรือ พระครูภาวนาภิรัต (16 มิถุนายน พ.ศ. 2422 — 16 ตุลาคม พ.ศ. 2518) ท่านเป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดละหารไร่เป็นยอดพระคณาจารย์ที่มีพลังจิตแก่กล้ารูปหนึ่งของภาคตะวันออก ท่านเป็นคนถือสันโดษ ถือสมถะ ไม่ยึดติดทรัพย์สินใดๆ ท่านฉันอาหารเพียงมื้อเดียวและไม่ฉันเนื้อสัตว์ ท่านสามารถตัดกิเลสออกไปทั้งปวง

หลวงปู่ทิม ท่านมรณภาพเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2518 ตรงกับรัชสมัยของ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช รวมสิริอายุได้ 96 ปี นับพรรษาได้ 69 พรรษา

อ้างอิง : ข้อมูลจาก วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี